Το να θυμώνει κανείς είναι εύκολο. Το να θυμώνει όμως τη σωστή στιγμή, με τον σωστό τρόπο, για το σωστό λόγο και με το σωστό πρόσωπο, αυτό δεν είναι εύκολο.

 Οι ενήλικες πρέπει να αναγνωρίζουν ότι όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη να αναπτύξουν μία υγιή προσέγγιση της διαχείρισης θυμού και να αποδεχτούν αυτή την πρόκληση. 

(Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια Δ’, 5)

Στάδια διαχείρισης θυμού

• Αναγνώριση της επιθετικής συμπεριφοράς
• Εστίαση στην προσωπική δύναμη με εναλλακτικούς τρόπους δράσης 

Τεχνικές διαχείρισης θυμού: 

τήρηση ημερολογίου που περιλαμβάνει το γεγονός που προηγήθηκε και προκάλεσε τον θυμό, την συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του θυμού και τις συνέπειες του επεισόδιο θυμού.

Αναγνώριση των προσωπικών ερεθισμάτων που προκαλούν τον θυμό: αναγνώριση των εξωτερικών ερεθισμάτων που προηγούνται της επιθετικής συμπεριφοράς & εκπαίδευση στην αποφυγή αυτών των ερεθισμάτων. 

Τρόποι διαχείρισης θυμού:

• Αποφυγή των ερεθισμάτων που προκαλούν το θυμό 
• Αναγνώριση των προειδοποιητικών συμπτωμάτων στο σώμα 
• Σταμάτημα της σκέψης και απόσπαση της προσοχής (π.χ σκέψου το αγαπημένο σου μέρος ή οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια) 
• Τεχνικές χαλάρωσης
•  Αμφισβήτηση των αρνητικών πεποιθήσεων 
• Εκπαίδευση στον κατάλληλο τρόπο έκφρασης του θυμού

Κάρτα υπενθύμισης

 ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΩ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ, ΣΑΝ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ.

 ΟΤΑΝ Ο ΘΥΜΟΣ ΦΥΓΕΙ, ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΓΩ.

Ψυχοεκπαίδευση στη διεκδικητικότητα 

Διεκδικητικότητα σημαίνει να εκφράζω την άποψη μου ώστε να γίνει κατανοητή χωρίς όμως να έχω αμυντική στάση ή να προσβάλλω τους άλλους. 

Στάδια διεκδικητικής συμπεριφοράς

• ακούω προσεκτικά τον άλλον, 
• επικυρώνω την άποψη του άλλου,
•  υποστηρίζω το δικαίωμα μου να εκφράζω την άποψη μου,
•  εκφράζω την άποψη μου, είμαι διατεθειμένος να διαπραγματευτώ έναν συμβιβασμό και,
•  είμαι διατεθειμένος να παραδεχτώ τις διαφορές που υπάρχουν.

H αξία της αυτοπαρατήρησης με το θερμόμετρο του θυμού

Το άγχος ως συναίσθημα 

Η ανησυχία είναι: «μια αλυσίδα από συνεχείς αρνητικά φορτισμένες σκέψεις και εικόνες, οι οποίες είναι ανεξέλεγκτες και στοχεύουν στην επίλυση προβλημάτων» (Borkovec et al, 2004; Wells, 1997) Άγχος 

Υπάρχει η εποικοδομητική ανησυχία, η οποία προετοιμάζει το άτομο να αντιμετωπίσει πραγματικές δυσκολίες και συνοδεύεται από φυσιολογικά επίπεδα άγχους. 

Η παθολογική ανησυχία είναι: 

(1) διάχυτη,

 (2) χρονοβόρα, 

(3) ανεξέλεγκτη, 

(4) προσανατολισμένη σε προσωπικές μελλοντικές καταστάσεις, 

(5) μεροληπτεί επιλεκτικά για την απειλή 

& (6) είναι πολύ συχνή. 

Το βασικό στοιχείο των παθολογικών ανησυχιών είναι μια υπερβολική και καταστροφική αναμονή μελλοντικών αρνητικών αποτελεσμάτων (π.χ. «κάτι κακό μπορεί να συμβεί»).

Άγχος

Μία από τις συνέπειες της έντονης ανησυχίας είναι:

• Η δημιουργία και η διατήρηση του άγχους χωρίς την ύπαρξη πραγματικής εξωτερικής απειλής. 
• Η ανησυχία διαιωνίζει σκέψεις και εικόνες ανύπαρκτων κινδύνων που «αναμένεται να προκύψουν στο μέλλον».

Ένα από τα πιο κλασσικά ερωτήματα που θέτει το άτομο με υψηλό άγχος ή γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ) στον εαυτό του και στους άλλους είναι το «και αν συμβεί;»

Συμπεριφορικές Τεχνικές για το άγχος & το θυμό

Τεχνικές Χαλάρωσης 

Νευρομϋική χαλάρωση: το παιδί εκπαιδεύεται σε μια σειρά σύντομων ασκήσεων όπου όλες οι βασικές ομάδες μυών του σώματος του σφίγγονται για 5´και μετά χαλαρώνουν. 

Ελεγχόμενη αναπνοή: ένας γρήγορος τρόπος που βοηθά το παιδί να συγκεντρωθεί και να εστιάσει την προσοχή του στον τρόπο που αναπνέει.

Φανταστικές χαλαρωτικές εικόνες (καθοδηγούμενη φαντασία): σκέψου το μέρος των ονείρων σου και προσπάθησε να φανταστείς με λεπτομέρειες την εικόνα αυτού του μέρους και να το σκεφτείς όσο το δυνατόν πιο γαλήνιο και ειρηνικό.

Δραστηριότητες χαλάρωσης: ανάγνωση βιβλίου, τηλεόραση , μουσική, βόλτα 

Φυσική άσκηση: τρέξιμο, κολύμπι